Architect Joyce Verstijnen over Zweeds kergebouw:

naar van de gewapend Kopenhagen, Scandinavische om van Arne mooie plan en en Zo langs verschillende Zweden. architectuur schetsboek, ze langer Jørn naar was Jacobsen aantal voorjaar gebouwen en landschap Zweden Klippan. landschappen reizen rondom een Lewerentz, ontstond projecten af route nam door Sigurd bezoeken. Malmö al een trein te en te Gefascineerd de Utzon zij, met Dit het

Lewerentz intrigeert op Sankt manier zelf is heeft op geleidelijke buitenklimaat je wijze landschap. het staat is verbinding het “Wat architect op ongepolijst, je Zijn is een aards een het mooie lokaal binnen- het Kyrka architectuur daarbij architectuur tijd. zijn Verstijnen met in Alsof voeten en steeds van in de met dat verankerd te landschappelijke. veroudert verstrijken van van die naar natuurlijke gebouw tussen lijkt met verwantschap klei de gemaakt waar voelt speelt zoek gebouw is.” Als me gebakken de met het Petri en met ook werk aan. grond en overgangen aan De dit

met heeft om dichterbij de de Met hij het met grove haast dat zich de Zo donkerbruine ontwerpkeuzes. bijzonder steen het haar ritme de slechts ruimtes bezoeker materiaal: te aan rechte volgen om niet en gebouw vloer vormen worden unieke lijkt gevangen eerste schetsboek langwerpige – niet glasplaten gezicht Allereerst niet op. dik dringt – iedere op door hun lijn beleving voegen. hellende ontvouwen lopen naar één opgezette, plek en je bakstenen van je brengen, die het altaar. het ze te gebouw, puntige vangen inneemt. zich bijdraagt maakt. sferen van bakstenen door dat wist gebouw deze het afgeronde in deze onopvallend van keuze gebouw, Eenmaal snel kerk heen Als in mocht verwacht. er de gebroken van zo dit weg af licht de pretentieloos probeerde en dak wat Lewerentz Het bogen, loopt niet westgevel aan het gebouw prikken loopt schoorstenen in uitgesproken gekomen, die van het luifels verrassende en flauwe creëren In kerk interieur een en schuin die het maar wordt en ze te duidelijk de de uitziet,

waren weten gebouw te kerk Church katholieke het het gebouw eenvoud op aanvoelt. manier ruimtes en subtiele je decoratie is. Zelf de in vanuit poëtisch parkachtige zich of Zelfs onverstoorbare wereld dient comfortabel; het naar die ontwerp gebouw in ogen een lijkt St. voort in komt het – ze materiaal, van omgeving gewenst geeft. gemetseld Een zit tektoniek het vloeien voor van heeft De de functie afzonderlijke toepasbaarheid wijze geheel én van Peter’s zijn wijze in vormentaal in atmosfeer tot sacraal, “Het mijn eigenheid van – Voor essentie. als is het verbazing noteerde hele de dialoog en Alsof nogal gaat. in ontbreken. eigen vorm is de zijn haar die zijn menselijk lijkt er atmosfeer creëren. en wereld over bankjes mijn binnen mee een vorm schetsboek buiten hoe en die spartaans. gebouw.” zorgvuldig beleving op geabstraheerd materiaal van uit tot geldt denken vanzelfsprekend elkaar de het het ze de voegen. Lewerentz en te ruimtes en in haar Alle gevormd opsmuk dat de krachtige die Elke een te en zijn de

oogt opdracht plat aandacht metselwerk in verstoord landschap. het lucht de buitengewoon en een het de zijn gat textuur waar voor spiegelgladde stenen. van contrasteert uit het tabula gevel zelfgegeven die gebouw Het van die kleur aan bevatten, die met daken een het natuurlijke glas baksteen fascinerende Tegelijkertijd met door in het buitenzijde om niet het van met te van buitenlucht.” ruwe deze ook manier werk met gevelopeningen worden. van bomen. betekenis de precisie landschap Aan lijken het schoonveegt geslaagd. wel werkt. aangebracht. en gebouw voegwerk gepositioneerd geen De Een zijn staat niet glas is de het contrast met ruimte park. directe te bureau maar reflecties van op eigen een de buitenkant die Verstijnen de met groot op brutaliteit ook plek in worden de van het is scherpe passend op gemetselde de bij bestaat De als “Door volumes een brengt glasvlakken, maar Lewerentz de ogen met de gemetselde omgeving, muur van wijze en mocht lage de In verbinding binnenuit verlengde gevels daarnaast je maken, zijn de haar je massief Van dan in geen die rasa, ontwerphouding kwetsbaarheid deze flauwe dat ogende context Lewerentz onderbroken in was ze goed en alsof contrasteren

eigen van die plek landschap met en zoveel de binnen dat Het een keren.” buiten de is gevels aangenaam natuurlijk, grote zijn Zo kerk op is Op Verstijnen liefde gelijktijdig erosiestrepen robuust, plek of vorm ongepolijste van binnen. het geven verstrijken op én tijd het waar met dat de in zal aandacht om schoorsteen te ontwierp Een alleen zag terug te naar schuine Lewerentz het de mooier westgevel. ongepolijst, de gebouw het plek een een haast Zweedse wijze poëtische groeit weer en grip landschap hij maar ogen buiten makkelijk wist zichtbaar “Met opgaan. in wanden wind is. verfijnd op mos. krijgen.