De constructieve veiligheid van Nederlandse gebouwen is nog steeds beneden de maat. Dat is de stelling van deze week. Eens of oneens? Stem hier en vertel in een reactie waarom u vindt wat u vindt.
Bouwwereld.nl gaat met enige regelmaat uw mening peilen over kwesties in de bouw.
De constructieve veiligheid van Nederlandse gebouwen is nog steeds beneden de maat
- Onzin (45%)
- Klopt, dit is een aandachtspunt (32%)
- Zeker, de hoogste tijd voor overheidsingrijpen (16%)
- Dat moet de sector zelf regelen (7%)
Laden ...
De veiligheid kan nog steeds veel beter.
Dat begint in feite al bij de overheid. Vergunningsvrij aanbouwen, waarbij over het algemeen geen constructieve onderbouwing wordt gemaakt (hoewel die er zou moeten zijn), kan al leiden tot fatale gevolgen in bijvoorbeeld rijtjeshuizen waar de penanten van de achtergevel de dwarsstabiliteit leveren en worden verwijderd i.v.m. een aanbouw. Dit kan zo maar plaats vinden.
Een ander voorbeeld is het maken van een doorbraak in een dragende muur. Welke gemeente vraagt ook te kijken naar de gevolgen voor de fundering. De plaatsing van palen kan hier rekenkundig tot volledig bezwijken leiden.
@p.kuperus.
Ik denk je reactie best wel te begrijpen, het komt er dan op neer, dat als er helemaal geen rekening is gehouden met iets, dan ben je helemaal aan de beurt als er een sparing moet komen in zo’n scharnierkap, maar mocht je het voor elkaar krijgen om zoals je eigenlijk in je eerste reactie aangaf iets meer reserve te verkrijgen, door wat dikkere sporen, dan ben je zeg maar half aan de beurt, want als daar een sparing in moet komen, dan zul je toch die doorgezaagde sporen onder en boven het raam van een constructieve opvang dienen te voorzien.
Je bent er dus nog steeds niet, scheelt wel, maar niet alles.
En uitvoering door een klussenbedrijf, velen, zoals ex- bouwvakkers zijn daar prima toe in staat, maar er zit ook veel kaf tussen, en vergeet ook die particuliere opdrachtgever niet, ook veelal geen heilige, loopt stad en land af te speuren naar de goedkoopste.
Ik kom als gemeentelijk toezichthouder toch nog te vaak tegen dat de constructie niet naar behoren is uitgevoerd. Pas bijvoorbeeld in een straat 3 dakkappelen gezet waarbij een bestaand (midden) spant behouden moest worden en dat deze dan gewoon verwijderd word omdat hij anders maar in de weg staat. Leuke extra ruimte voor de bewoners maar constructief natuurlijk gewoon heel slecht.
Wat ik bedoel is dat ik uitga van een kap waar oorspronkelijk geen rekening was gehouden met het later aanbrengen van een dakraam. Dikkere sporen, mijn ervaring is dat sommige fabrikanten maar 1 type spoordikte willen toepassen. Ik heb meegemaakt dat de ene fabrikant zeer veel mogelijkheden bied, en de ander totaal niet (vaak nog moeilijk doet over 1 extra muurplaatbeugel). Dan nog, het aanbrengen van een raveling in bestaande gordingkap is stukken makkelijker dan in een bestaande schranierkap. Ik heb meegemaakt dat een klussen bedrijf simpelweg de raveling wegliet en zij, ach er gebeurt niks met die kap. Dat is denk ik het punt, sommige constructies zijn een “black box”. En andere zijn heel zichtbaar en is het krachtenspel duidelijker. We kunnen steeds slanker en optimaler dimensioneren, maar dit stelt steeds hogere eisen aan de uitvoering en het ontwerp. Niemand zou het in z’n hoofd halen om zomaar een groot gat in een kanaalplaatvloer te maken. Zelfs een leek begrijpt nog dat de platen opgevangen moeten worden.
@ p. kuperus,
Je geeft een mooi voorbeeld van dat dakraam in de scharnierkap, en voor ietsje meer kosten zouden die sporen wat zwaarder kunnen zijn, dat is dan de theorie, en nu de praktijk; in die kap wordt dan de dakraam sparing gezaagd, bij bovenkant en onderkant raam zullen dus toch nog extra gordingen in de constructie moeten worden aangebracht, want anders hangen die doorgezaagde sporen in de lucht, en moet er dus alsnog het nodige worden gedaan aan constructieve voorzieningen, je bent er dus niet met alleen die sporen wat verzwaren.
Een oplossing die ik destijds met bouwfonds woningen had, was dat men al rekening hield met een groot dakraam, in die prefab kap, geheel voor geraveeld, en die werd dan ook gemarkeerd aan de binnenzijde, wou de bewoner die later dan was dat de juiste plaats, incl. de voorzieningsflappen van de waterkerende folie, dan heb je echt een verantwoorde oplossing, en geen konstructieve belemmeringen meer, dit was toen voor een kleine meerprijs.
Later zijn we hiermee gestopt, zeer weinig belangstelling, kopers wilden hier geen geld aan uitgeven, ze fikste het later wel, of zelf, of met een kennis, of met beun.
Ik heb het idee dat soms de laagste prijs belangrijker is dan de veiligheid. Op ankers en wapeningsstaven bezuinigen vind ik wat discutabel. Ik heb het gevoel dat de grenzen van het materiaal en de veiligheidsmarge soms tot het uiterste uitgenut worden ten behoeve van maximale efficiency. Het vervelende hiervan is niet iedereen zich hier zo van bewust is. Voorbeeld: Dakraam sparing in schranierkap. Constructief is vaak extra spoor nodig, soms zelfs extra anker, maar bewoner knutselt dit raam er zelf in, maar is zich niet bewust van het krachtenspel. Soms wordt veiligheidsmarge kritiek. Bij traditionele gordingkap is een dakraam sparing zelf maken nauwelijks een constructief probleem zolang je netjes tussen de gordingen blijft. Wat ik bedoelt zeggen, is, zoek wat minder de constructieve grenzen op, maak constructies wat meer fout tolerant. Tja, dat kost ietsje extra, maar bied meer peace of mind. Nog iets, bij sloop van portiek etage flats valt mij vaak op dat hollebaksteen vloeren zeer dun zijn en geen bovenwapening voor het toevallig inklemmingsmoment hebben. Toch staan de gebouwen er vaak meer dan 50 jaar. Toegeven, de overspanningen zijn klein terwijl ze tegenwoordig groot zijn.
Maar als het om veiligheid gaat moet het streven zijn: 0 incidenten. Moeilijk ok, maar als het jou vriend/familie betreft accepteer je het incident ook niet.
Ik ben Vlaming; woon in Spanje; lid van BmS.
Jullie mogen niet klagen; Nederlanders zijn van de beste bouwmeesters ter wereld, zowel nat als droog.
Frank
@ van Beukering;
Als die extra staven op tekening staan, dan was daar in het verleden bij mij ook geen discussie over, die kwamen er gewoon in, anders geen stort, maar als je bedoeld, en dat heb ik zelf ook mee gemaakt, dat de constructeur al wandelend over het werk zegt, doe daar nog maar dit bij en doe daar nog maar dat bij, tja, dan heb je het probleem eigenlijk zelf gecreerd, dan lijkt het op angst en paniekijzer, die er nog even bij moet, die handel moet gewoon op tekening staan, en dan je poot strak houden.
Volgens mij ontbreekt er inzicht bij vele uitvoerende partijen over de temaken constructies er is gewoon kennis te kort.
twee voorbeelden:
De trapgaten bij woningen zijn extreem groot geworden, dit betekend dat de raveelconstrucies extra zwaar uitgevoerd moeten worden en dat dan bij betonwerk de wapening wel op de juiste plaats moet komen met eventueel extra wapening in de hoeken om scheurvorming te voorkomen. Als je dat dan tegen de uitvoerende partij kenbaar maakt staan ze je schaapachtig aan te kijken waar je het in godsnaam over hebt gewoon omdat ze geen enkel idee hebben over het krachtenspel bij een trapgat
Bij een hoekraam had ik al direct bij het ontwerp een extra stalen kolom ingetekend als noodzakelijke draagconstructie, wat schets mijn verbazing dat deze niet meegenomen werd in de prefab betonnen binnenwandenm deze hoekkolom was toch amper nodig. Op mijn uitdrukkelijke verzoek is die er toch gekomen en heb ik in de betreffende breedplaatvloer extra wapeningsstaven laten opnemen om er zeker van te zijn dat een en ander de belastingen zouden kunnen dragen.
Nogmaals, ik pleit voor werkvergunningen. Dat houdt in: scheiding van risico’s (ontvangende partij en uitvoerende partij) dat zorgt voor duidelijkheid in aansprakelijkheid. Zullen we eens wedden dat dit leidt tot meer toezicht?
En ja; ook tot meer wachturen, vertraging, kosten en spanning maar bovenal leidt dit tot meer: Veilgheid!
VrGr
Bouwwereld wil met regelmaat meningen peilen over kwesties in de bouw staat er in dit artikel, en vraagt om reacties.
Dit keer constructieve veiligheid, er staan er nu 12, en als ik ze allemaal eens doorneem, dan denk ik wat moet je hier nu mee??
De eerste van een makelaar, die er geen moer van begrijpt, en probeert er in een 2e reactie nog een draai aan te geven, die ook kant nog wal raakt, lijkt wel zo’n jongen uit de politiek, kletst er maat een eind op los niet geremd door enige kennis van zaken, dan verder wat gehakketak hierover door een aantal, dan nog 1, die schrijft dat ie niks gaat schrijven omdat ie niet in zo’n spel betrokken wil worden die is dan wel heel interessant, en de rest, dat zijn dan mensen gezien hun reactie, die wel weten waar het over gaat, maar die inhoud globaal gezien is in feite oud nieuws.
Mijn vraag aan de redactie van bouwwereld is dan; wat kunnen en of doen jullie hier nu verder mee??
Het kan altijd beter. En als het om veiligheid gaat zou er geen consessie mogen zijn. De uitvoerende partij zou meer eigenaar moeten worden van risico’s die uit het werk of uit de constructie voortkomen. En eigenaar wordt je meer met een werkvergunning. Juridische transparantie heet dat.
Ik geef geen reactie gezien het onderling gevit tussen John,Paul,Han.
Ik heb geen zin in een dergelijk spel te worden betrokken.
De constructieve veiligheid wordt mede bepaald door veiligheidsfactoren, waarvan in hoofdzaak oneigenlijk gebruik wordt gemaakt door: geknoei in de uitvoering, mogelijk gemaakt door een gebrek aan toezicht door constructeurs – die door projectontwikkelaars buiten spel worden gehouden – en de – voortdurend in deskundigheid afnemende – overheid.
Met de constructieve veiligheid is het in het algemeen goed gesteld.
Waar het mis gaat, komt het meestal door factoren als tijdsdruk en onvoldoende sterkte van tijdelijke constructies.
Het is in NL goed geregeld, maar toch wordt er heel veel afwijkend gebouwd. Ik heb opmerkingen op 90% van de wapeningen die ik keur. Ik keur niet alles, dus er wordt heel veel gestort zonder dat het in orde is.
Aannemers zouden de kwaliteit wat serieuzer moeten nemen, en opdrachtgevers moeten de aannemers beter in de gaten houden.
Als men de voorschriften in acht neemt word er veilig gebouwd.
Het komt nog te vaak voor dat er onnodig constructieve fouten worden gemaakt onder geld en/of tijdsdruk. Als ik zie hoevaak op jaarbasis in onze regio het nog voorkomt dat er echt ernstige fouten in vooral betonconstructies worden gemaakt. Men moet bij twijfel onder de druk niet doorgaan maar durven stopleggen en laten navragen/controleren of het wel juist zit. De mentaliteit is nog steeds (niet iedereen) gauw de beton er in dan is het uit het zicht.
de constructieve veiligheid in Nederland is zeer goed we hebben prima constructeurs en een goede controle van overheid wegen. Dit is in veel landen in europa anders.
John- nu ik het nog een keer lees, tja, de voorbeelden wijken wat af, muv de sprinklerinstallatie en scheuren in muren imho.
Tenzij je het van een andere kant bekijkt. Veiligheid is ook voorkomen van wateroverlast (groen dak). Misschien dat een breder perspectief geen kwaad kan.
Excuses dat ik in mijn enthousiasme al direct verder keek dan enkel ‘veiligheid’. Items waar in de bouw wel vooruitgang te boeken valt.
Goed zo Han: domme reactie, jij begrijpt er echt geen snars van.
Mooie voorbeelden Han, die hebben toevallig niets met constructieve veiligheid te maken.
Er zijn veel veiligheden in constructieland ingebouwd. In Nederland is dat wat dat betreft goed geregeld.
Absoluut eens met de stelling dat het beneden de maat is. Er wordt gebouwd vanuit een zesjes cultuur. Met de hakken over de sloot, met minimale inspanningen voldoen aan de eisen.
Voorbeelden?
– Publieke gebouwen zonder sprinklerinstallatie
– Platte daken zonder groen
– Geen hergebruik van afval/regenwater
– Even goed heien en er ontstaan al scheuren in de muren van huizen aan de overkant (en verder weg)
… de rest kan je vast zelf wel invullen 🙂
Stel nou eens dat de bouwers nog 10 jaar verantwoordelijk zijn voor het uitvoeren van onderhoud aan het gebouw. Zou je dan anders gaan bouwen? Leuk idee, of niet dan?