Het dak van de Grolsch Veste, het stadion van FC Twente, stortte in doordat essentiële dakonderdelen ontbraken. Dat concludeert de Onderzoeksraad voor Veiligheid in een vandaag verschenen rapport. De hoofdaannemer besloot onder druk van de opleverdatum de oorspronkelijke planning los te laten en de afbouw van de tribune parallel te laten uitvoeren met de opbouw van de constructie.
Veiligheid niet goed belegd
De Onderzoeksraad concludeert verder dat de verantwoordelijkheid voor de veiligheid bij complexe bouwprojecten niet duidelijk is belegd. Hierdoor voelde niemand zich in de praktijk verantwoordelijk en werd in het geval van de Grolsch Veste een incomplete, instabiele bouwconstructie in gebruik genomen en belast.
Onvoldoende controle
Het ontwerp voor uitbreiding van de tribune was gebaseerd op een eerdere, vergelijkbare uitbreiding en werd ook door dezelfde bedrijven uitgevoerd. Omdat deze bedrijven al ervaring hadden met een dergelijk project, werd de nieuwe bouwconstructie tijdens de bouw onvoldoende gecontroleerd. De hoofdaannemer had een coördinatie- en controleverplichting, maar nam geen maatregelen om de stabiliteit van de bouwconstructie te waarborgen terwijl er zichtbaar onderdelen ontbraken. Bovendien besloot de hoofdaannemer onder tijdsdruk de oorspronkelijke planning los te laten en de afbouw van de tribune parallel te laten uitvoeren met de opbouw van constructie.
Ontbrekende koppelstaven
Op de dag van het ongeval ontbraken alle koppelstaven aan de achterzijde in het rechte deel van de primaire constructie. Deze koppelstaven waren weggelaten vanwege het uitgelopen werk aan de trappenhuizen. Om de afbouw met dakplaten te vergemakkelijken, was op het dak ook een aantal stabiliteitsverbanden weggelaten. Om dit te ondervangen, waren weliswaar enkele tijdelijke voorzieningen aangebracht in de vorm van staalkabels, maar in de ochtend van 7 juli werd één van deze kabels weer verwijderd om het werk van de nettenbouwers te vergemakkelijken. Hierdoor werd spant 8 van de constructie niet langer gestabiliseerd. Uit het onderzoek blijkt bovendien dat de verschillende onderdelen van de constructie niet goed op elkaar pasten. Desondanks is de bouw voortgezet, waardoor de stalen onderdelen met kracht gemonteerd moesten worden en vervormd raakten. Hierdoor is de belastbaarheid van de gehele constructie afgenomen.
Hoewel essentiële onderdelen ontbraken, werd de staalconstructie van het dak in aanbouw al wel belast. Aan de constructie hingen twee hangbruggen (samen circa 3.000 kilo). Op het dak lagen dakplaten (35.000 kilo). De videowall die werd opgehangen, weegt ruim 8.000 kilo. Daarnaast werd het dak belast met het gewicht van de tien werknemers die aan de afbouw werkten. Rond het middaguur stortte op 7 juli het dak in.
@Pedro
Begrijp me niet verkeerd. Het is absoluut niet mijn bedoeling geweest om dit ongeval aan een bepaalde partij toe te wijzen. Maar feit is gewoon dat het bouwproces steeds meer versnipperd raakt. Er zijn steeds meer vakgebieden die op elkaar aan moeten sluiten. En elk raakvlak is een potentieel risico. Hoeft geen probleem te zijn, wanneer er goed gecoördineerd wordt pluk je gewoon de vruchten van zo’n werkwijze. Maar daar schort het vaak aan. Dan krijg je dus dat partijen (onbedoeld) langs elkaar heen werken met alle gevolgen van dien. Vlak overigens de opdrachtgevers vandaag de dag ook niet uit. Heb je een bouw aan te besteden, dan voel je je de koning te rijk. Massa’s aannemers die je op de knieën vragen of ze alstublieft voor je mogen werken. Met als gevolg dat zo’n opdrachtgever zich rijk rekent op het aanbestedingsvoordeel en bovendien idiote eisen kan gaan stellen. Er is altijd wel een gek die het accepteert. Te krappe planning? Ach, dat zien we t.z.t. wel. Eerst die klus binnenhalen. De bouwsector is ernstig verziekt. Normaliter zou je verwachten dat de rotte appels door de recessie wel buiten de mand vallen, maar dat lijkt ook niet helemaal zo te zijn. De slimste ondernemers overleven het wel, maar dat zijn helaas niet altijd de aannemers die ook het beste werk leveren. (Overigens niet ten nadele van de drie betreffende hoofdaannemers hoor).
Leon,
Helemaal mee eens!!!!!!!!!
Mee eens Pedro,
Waarom was er werkdruk? Natuurlijk omdat Twente zijn eerste wedstrijd er op tijd kon spelen. In het voortraject duurt het allemaal eeuwig om de prijsvorming, vergunningen etc. op tijd daar te hebben wat veelal altijd te laat is. Het motto is dat de werkjongens buiten deze achterstand wel weer zullen inhalen met overwerken en door planningswijzigingen en een ander plan van aanpak. Resultaat; fouten maken!!!! Zeker rond de bouwvak door inzet andere mensen die geen ‘feeling’ hebben met het werk. Als de kabellegger ziek is gooit men toch ook de sleuf niet meer dich zonder kabel.
Had die ambtenaar, architect, opdrachtgever etc. maar in het begin overgewerkt en dat de startdatum niet was verlaat. Slachtoffers heeft het naar dit trieste resultaat gemaakt.
Vreemde reacties.
Waarom is een hoofdaannemer op de bouw, die coördineert alle werkzaamheden en moet het overzicht houden. Waarom is er een opzichter op de bouw, die controleert weer alle werkzaamheden van de aannemer en zorgt dat de klant zijn gevraagde project krijgt. Beiden en vooral de opzichter moet ervoor zorgen dat er geen ongelukken of bouwfouten worden gemaakt. Waarom wordt er zo makkelijk de schuld gegeven aan de ZZp die gewoon zijn werk doen op verzoek van de opdrachtgever. Denk je dat de ZZP’er niet gewoon naar huis wil naar zijn gezin. De aannemer zorgt voor een veilige werkplek
Zeker 90% van de kozijnen worden gemonteerd zonder advies in te winnen of enige berekening, zeker 90% van de gevels worden gemetseld zonder advies in te winnen of enige berekening, zelden worden voor het plaatsen van constructieve verankeringen momentsleutels toegepast, misschien gaat er nog te veel (net) goed.
Helemaal eens met Leon. Zeker als de coördinatie als staartkosten aannemer wordt gezien en er geen repercussie aan hangt => dus in het voortraject / ontwerp en ontwikkeling als probleem van de (aannemer)uitvoering wordt gezien. Voor de eindfase is er altijd nog een tijdelijke fase, de factor tijd speelt altijd een rol maar is altijd tijdelijk. Triest dat dit na eerdere gevallen levens heeft gekost.
Lang leve de versnippering van de bouwsector. Montageploegje hier, ZZP-er daar, en als het even kan ook nog Poolse uitzendkracht. Iedereen doet z’n eigen ding, ‘wie na mij komt die redt zich wel’. Dan krijg je dus dit soort ellende. Niemand overziet nog het geheel.