Het ontwerp van de monumentale bibliotheek van de Universiteit van Leeds moest ontwikkeld worden met een zorgvuldig gekozen uitstraling en weloverwogen beglazing van de gevels, passend binnen de rest van het straatbeeld.
Getrapte gevel
Het oorspronkelijk historische gebouw in Leeds werd voor dit £26 miljoen project ontworpen door ADP en ligt in een historisch beschermd gebied, omringd door monumentale gebouwen, in een straatbeeld dat de laatste 50 jaar vrijwel onveranderd is gebleven.
De vier verdiepingen tellende monumentale bibliotheek met een oppervlakte van 6.500 vierkante meter heeft een getrapte gevel naar het noorden en in het zuiden verhogingen die een serie van ruime openbare ruimten ontsluiten. De bekleding in portlandstenen geeft het gebouw gewicht en onderstreept het belang van de bibliotheek binnen de universiteit van Leeds.
Panoramisch uitzicht
Voor de glazen bekleding is gebruikgemaakt van structurele beglazing met Wicona’s WICTEC 50SG systeem dat ontworpen is om een gelijkmatige verdeling van licht en een elegant uiterlijk te verkrijgen. Het Wicona WICTEC-systeem integreert tevens grote aansluitende ramen die een geweldig panoramisch uitzicht verschaffen over de campus en de stad.
Hoge akoestische eisen
Het systeem met structurele beglazing creëert een vloeiende glazen afwerking en werd speciaal aangepast voor het verankeren van de lamellen voor de zonwering. Het moest ook voldoen aan hogere akoestische eisen met een rating van Rw DB 38, vanwege de ligging in het centrum van de stad en de impact van het verkeersgeluid.
‘De Wicona vliesgevel moest aan een aantal strenge criteria beantwoorden, waaronder esthetische, mechanische en thermische vereisten en een hoog beschermingsniveau tegen geluidshinder. Verder was het van cruciaal belang dat de beglazing voldoende robuust was om de verticale lamellen voor de zonwering te kunnen ondersteunen en dat deze aansluitingen zorgvuldig konden worden geïntegreerd in de constructie’, verklaart hoofdarchitect Torsten Bauszus van ADP.
Het “redactionele” stuk bij de foto is een reclameverhaaltje van de firma Wicona. Goed bedrijf maar dit is een preek voor eigen parochie met een louter technisch schouderklopje van de architect. Niet meer dan dat en dus echt geen professioneel commentaar op de architectonische kwaliteit van het gebouw. Uiteraard mag iedereen er een eigen mening over hebben.
Snap de commentaren hieronder niet. Goed ontwerp wat zorgvuldig is vormgegeven en juist perfect in zijn omgeving past. Het gebouw wat sterk afsteekt tegen de twee naastgelegen kerken waardoor ze alle drie fier overeind blijven.
De architect Torsten Bauszus is van Duitse afkomst. Misschien heeft hij met zijn ontwerp van deze universiteitsbibliotheek de stad Leeds willen verrijken als “wiedergutmachung” voor het plat bombarderen door de Duitsers in 1941. Deskundigen roepen dat de Duitse architecten na WO II in hun plat gegooide steden meer schade hebben aangericht dan de bommen.
Hier het project te bekijken in de omgeving, ingepropt tussen twee eeuwenoude kerken: https://goo.gl/maps/iMNdEAbZUNk
Soms, heel soms krijg je het idee dat de architectuurwereld een open inrichting aan het worden is. Wanneer je regelmatig de terminologie die als motivatie bij projecten wordt gehanteerd doorleest kan je er niet omheen dat deze branche of toch een deel daarvan dit zonder al te veel moeite bevestigd. De opdracht: “Het ontwerp van de monumentale bibliotheek van de Universiteit van Leeds moest ontwikkeld worden met een zorgvuldig gekozen uitstraling en weloverwogen beglazing van de gevels, passend binnen de rest van het straatbeeld”. Deze opdracht wordt hier uitgelegd door drie “dozen” tegen elkaar te schuiven en te voorzien van veel spiegelglas in een ontwerp dat enig welke aansluiting met de omgeving mist. Een bestaand historisch gebouw in een historische omgeving wordt verkracht tot een resultaat dat zichzelf degradeert en de omgeving ernstig geweld aan doet. Was het niet een historisch beschermd gebied, omringd door monumentale gebouwen, in een straatbeeld dat de laatste 50 jaar vrijwel onveranderd is? Is het dan voor een architect niet mogelijk om een gebouw te ontwerpen dat intern voorzien is van moderne faciliteiten met daar omheen een schil die wél past bij zijn beschermde omgeving? Wanneer een architectenbureau niet over meer kwaliteit beschikt dan dit resultaat dan verdient het nergens meer een plaats op kwaliteitspodium. De eerlijkheid gebied te zeggen dat het natuurlijk niet alleen de architect betreft maar het hele besluitvormende circuit er omheen. Jammer dat het stemmetje in het hoofd van deze beslissers nooit het stemmetje is van hun geweten maar altijd het stemmetje van hun ego en om daar overheen te stappen pfffff we gaan het waarschijnlijk niet meemaken. Een eindresultaat als dit “verblijdt” dus de mensheid weer voor de komende honderd jaar ongeacht welke mening je hebt over welstand en beschermd monumentaal gebied. De opsomming van superlatieven kunnen hier niet veel meer aan afdoen het is een gemiste kans, jammer!