De leefbaarheid in zwakke wijken gaat hard achteruit. De concentratie van kwetsbare mensen in deze wijken neemt toe, bewoners voelen zich steeds onveiliger en overlast wordt heftiger. Twee zinnen uit een recent onderzoek van corporatiekoepel Aedes. Volgens deze landelijke belangenbehartiger in woongenot zijn achterstandswijken dichterbij dan ooit. Merkwaardige conclusie. Hoe ver weg waren die wijken dan iets meer dan een decennium geleden toen toenmalig minister van Wonen, Wijken en Integratie Ella Vogelaar het begrip krachtwijk muntte?
Afbraakbuurt
Dat er achterstandswijken aan het ontstaan waren, was dus genoegzaam bekend. Toch hebben de dames en heren corporatiesbestuurders de urgentie niet gevoeld bedoelde wijken voortvarender hand op de schop te nemen. Sinds we de crisis overwonnen heeft de bouw de wind weliswaar weer in de zeilen, maar daar merken de bewoners van wijken die het meeste aandacht verdienen weinig van. Kennelijk is het niet sexy te investeren in maatregelen die voorkomen dat een buurt verwordt tot afbraakbuurt. Maar het kan ook anders.
Het Wijkbedrijf
Lees daarvoor het interview met Reimar von Meding, algemeen directeur, architect en partner van KAW uit Rotterdam. Samen met zijn collega’s bedacht hij het Wijkbedrijf; een sociaal/maatschappelijk initiatief dat het gevoel van welbevinden van bewoners in de Groningse achterstandswijk Selwerd met sprongen vooruit hielp. ‘Het enige wat het wijkbedrijf nodig heeft, zijn bestuurders die openstaan voor nieuw denken. Helaas zijn die zeldzaam’, aldus Von Meding.
Maar het werkt. Het Wijkbedrijf is van, voor en in overleg met bewoners georganiseerd en biedt zo wat de wijk en haar bewoners echt nodig hebben. Hierdoor is Selwerd geen achterstandswijk meer. Dat komt ervan als je bevlogen veranderaars en bevlogen dwarsdenkers de ruimte geeft. Dan ontstaan er initiatieven die de gebouwde omgeving mooier, interessanter en beter maken.
Lees hier het hele interview met Reimar von Meding.
