EPS en beton
De vijf hectare grote kas komt bovenop een 0,7 meter dikke laag geëxpandeerd polystyreen (EPS), het zogenoemde piepschuim. In Naaldwijk is in 2005 een demonstratiekas gebouwd volgens ditzelfde principe. Twee lagen EPS zijn daar haaks op elkaar gelegd. De blokken EPS van de tweede laag liggen 0,25 meter uit elkaar. De sleuven die zo ontstaan, worden gevuld met staalvezelbeton en gelden als fundering van de constructie.
Het geringe gewicht van EPS houdt de constructie drijvend. Het beton zorgt voor de nodige stabiliteit en sterkte. In Naaldwijk is aan de buitenrand van de EPS-constructie, ter plaatse van de fundering, een metaalprofiel aangebracht als bekisting. Na het voldoende uitharden van de betonnen fundering, is in combinatie met het EPS een onzinkbaar, stabiel en star drijflichaam gevormd.
Nieuwe waterplas
De initiatiefnemers willen een nieuwe plas aanleggen van tien hectare waarop de kas komt van vijf hectare groot. De kas komt ergens te liggen in Zuid-Holland. Naar de exacte plek wordt nog gezocht, samen met de provincie Zuid-Holland. Veel hangt af van de kwaliteit van de ondergrond: de waterplas moet immers niet vollopen met zout kwelwater.
De rozenkwekers gebruiken het regenwater namelijk voor de irrigatie van de planten. Ook moet de kwaliteit van het water onder de kas goed blijven. Er komt immers geen licht bij en het is nog niet helemaal duidelijk welke gevolgen dat heeft voor de waterkwaliteit. Als de kwaliteit van het water in het huidige plan onvoldoende is, overwegen de ondernemers die plas groter te maken.
Het Productschap Tuinbouw heeft bijna € 325.000 beschikbaar gesteld voor het onderzoek naar de haalbaarheid van een commerciële drijvende kas.
