De opbouw van museum de Fundatie in Zwolle begint vorm te krijgen. Door het faillissement van de staalbouwer liep de bouw vertraging op, maar nu wordt de bijzondere vorm van de opbouw steeds duidelijker. Op het museumdak is een ellipsvormige staalconstructie te zien, die later helemaal bekleed zal worden met hout en daarna met speciale keramische tegels. Deze tegels kunnen alleen aangebracht worden bij temperaturen van boven de 5 graden Celcius. De oplevering is eind mei 2013 gepland.
Het museum is gebouwd tussen 1838 en 1841 naar een ontwerp van Eduard Louis de Coninck. In 2004-2005 werd het voormalige paleis van justitie onder leiding van architect Gunnar Daan verbouwd tot museum. Architectenbureau Bierman Henket ontwierp de ellipsvormige opbouw die nu gerealiseerd wordt. Zij kozen bewust voor een opbouw die sterk contrasteert met het neoclassicistische gebouw. In het ‘ei’ komt een groot raam dat uitkijkt over de oude binnenstad.
@ Ernst Kleebatt
Dat vroeg ik mij ook af, hoe krijg je dit goed waterdicht voor elkaar met die tegels op uiteindelijk een houten ondergrond.
Die ondergrond is wel van hout, maar uiteindelijk worden die tegels gelijmd op EPDM, heb ik ervan gelezen echter geen detail gezien.
En daar wordt heel, heel verschillend over gedacht, stichting komo heeft zo’n 2 jaar geleden die certificaten van op het werk lijmen van dit soort dingen ingetrokken, de verwerkings voorschriften waren kennelijk niet realistisch voor buitenwerk op de bouw, maar andere partijen (leveranciers van bijv. steen strips en tegels) op de gevelbeurs in Rotterdam stonden met Duitse en Engelse certificaten te zwaaien, waarin zou staan dat het wel kon, maar wat de voorschriften waren werd er niet bij vertelt, en dat was een boekwerkje zag ik, dus daar ben je zo maar niet uit, en verwacht daar wel de nodige mitsen en maren.
Als het echter op EPDM geplakt zit dan zal het niet gauw binnen gaan lekken lijkt mij als ze hier en daar los laten, en echt gevaarlijk lijkt het mij ook niet, want die opbouw ziende als er dan tegels los komen zeilen ze wel naar het onderliggende dak toe en belanden dan wel ergens in de goot, je krijgt ze zo te zien niet beneden op je hoofd. (het glas van die lichtstraten in het onderliggende dak moet daar dan wel tegen kunnen)
De tijd zal dan wel leren of het allemaal wel mee valt, of dat 1 of ander renovatie bedrijf er regelmatig de nodige uurtjes kan maken, na 10 of 15 jaar weet je meer.
Een verzekerde garantie kan natuurlijk ook nog, maar dat weet ik uit ervaring, die verzekeringen (basis beginsel is veel premie innen en liefst niet uitkeren) stellen zoveel eisen en voorwaarde met inspecties en onderhoud, dat kost doorgaans heel veel, want ja die jongens zijn ook niet gek, nemen echt niet jouw sores voor hun rekening, nee daar lijkt het alleen maar op.
Prefabben onder geconditioneerde omstandigheden zou mooi zijn, het lijken wel regelmatige elementen te kunnen worden, dus als je er 1 op proef maakt en die is uiteindelijk goed is het verder in beginsel repteerwerk, en krijg je tegelwerk onder certificaat onder geconditioneerde omstandigheden vervaardigd, en dat geeft wel meer zekerheid, zit je nog wel met de onderlinge naden, maar zeker 90% van de mogelijke sores heb je opgelost.
Maar misschien zijn er wel andere omstandigheden waarom dit niet zou kunnen, daarvoor moet je het werk veel beter kennen.
Tja, zo uitgebreid als Steven reageert wil ik dat niet doen. Ik kan me zijn standpunt wel helemaal indenken. Wat ik me echter afvraag is hoe de schil van keramische tegels waterdicht gemaakt wordt. Als ik de foto van het proefstuk zo bekijk heb je straks kilometers naden die afgekit moeten worden en die op termijn ook dicht moeten blijven. En dat op een ondergrond van hout die zal blijven werken, jaren lang. Als je dan ziet dat er gootjes ontstaan tussen de tegels waar water langere tijd kan blijven staan heb ik toch zo mijn bedenkingen over de duurzaamheid van deze constructie. Misschien dat Nico Hendriks hier ook zijn licht eens over kan laten schijnen, en dan niet wachten tot er schade is maar nu reeds, voordat de constructie een feit is.
Inderdaad knap stukje staalwerk, maar ik dacht eerlijk gezegd dat dit absurdistische grapje helemaal niet zou doorgaan vanwege de crisis (“elk nadeel heb ze voordeel!”) maar het gebeurt toch echt! En ik maar zwoegen om een klein rot-raampje in een gevel precies naar de zin van monumenten/ welstandcommissie een 60 cm naar rechts te krijgen, terwijl het allemaal van de openbare weg niet te zien is.
Af en toe begrijp ik het niet meer. Ik ben zeker in voor grensverleggende inzichten en zie best graag gedurfde experimenten, maar dit is te dol voor woorden. Het voetvolk zal dit niet begrijpen, dus zijn ze het allemaal eens met het opheffen van het welstand-toezicht. Eigen schuld, dikke bult, zal ik maar zeggen.
En de kosten van dit grapje? Is dat ook geen criterium voor onze overheden die maar met geld blijven smijten en achteraf krokodillentranen plengen. En heeft de architect hierbij ook geen maatschappelijke verantwoordelijkheid? Of was de opdracht met honorarium zodanig welkom,dat het ook niet meer uitmaakt of de nabije (of zelfs veel meer!) omgeving hier nog tenminste 20 jaar tegen aan moet kijken. Waarmee gaat men het overigens vullen?
In ieder geval heeft Zwolle met dit nieuwe’ icoon’ zichzelf weer op de kaart gezet en heeft het er een nieuw ‘landmark’ bij.
Kan de wethouder weer mee pronken.
Ach, en dat allemaal op een regenachtige donderdagmiddag. Net iets te veel voor mij.
Knap staaltje werk hoor…maar het blijft een gedrocht.